कथा :- “हराएको रात”
राजन पराजुली
“ओ हेल्लो”
म एता उति चारै तिर हेर्छु कोही देख्दिन
“तपाई लाई नै हो के सुन्नु भएन कि क्या हो ह ?”
गिलासमा वाईन बोकेकी एक सुन्दर युवती म बसि रहेको ठाउँ मा
खाली रहेको कुर्चीमा बस्दै वाईनको गिलास टेबलमा राख्छे ।
“ओ वईटर”
ठूलो ठूलो आँखा बनाएर वईटरलाई बोलाउछे।
“भन्नु के सेवा गर्न सक्छु ?” वइटले सोध्छ ।
“दुई बोतल वाईन अनि एक प्याकेट सूर्य चुरोट ल्याई दिनु अनि एउटा
गिलास पनि साथमा है ।” उसको कुरो सुने पछी वईटर हस भन्दै जान्छ ।
म अचम्म परेर एकोहोरो उसलाई नै हेरि रहन्छु
चिन्दै नचिने कि देख्दै नदेखे कि मलाई त अझ
उसको नाम पनि थाहा छैन फेरी मलाई नै बोलाएर म बसेको ठाउँमा आएर
मेरो लागि फ्रि को वाईन किन पिलाउदै छे ? म सोच्न बाध्य हुन्छु ।
तपाईले अडर गरेको सबै चिज आयो लिनुस भन्दै वइटले सबै चिज टेबलमा
राख्दिन्छ ।
सूर्य चुरोटको प्याकेट बाट एउटा खिल्लि निकालेर उस्ले ओठमा राखि
फ्वाई फ्वाई तान्न थाल्छे ।
तपाई तान्नु हुन्छ चुरोट ? ऊ सोध्छे ।
मैले नाई तान्दिन भन्ने जवाफ दिन्छु ।
हैट अहिले जमानमा पनि चुरोट नतान्ने मनुष्य देखे
धुवालाई हावामा छोड्दै सासले बोल्छे ।
खलललललल टबलमा रहेको दुबै गिलासमा वाईन हाल्छे ।
“लिनुस मेरो तर्फबाट तपाई लाई आज पाटी भयो पिउनु होस जति
पिउन मन छ पैसा सबै म तिर्दिन्छु ।”
एउटा हातमा वाईनको गिलास र आर्को हातमा
सूर्य चुरोट लिदै उसले भन्छे ।
“म एकोहोरो उसलाई नै हेरि रहन्छु ।
हेर्नुहोस चुरोट नताने सम्म त मलाई यो वाईन पिएको हो कि पानी
थाहा पत्तो हुदैन वाईनको साथमा चुरोट तान्दा पो मंजा नै छुट्टै नि !”
ति कलिला ओठले चुरोट र वाईनको चुस्कि लिदै बर्बराई रहेको थियो
।
मेरो गिलासमा राखेको वाईन जस्ताको उस्तै रहि रहन्छ ।
“ओ वईटर भाई एता आऊ त !”
उसको आवाज सुनेपछी वइट दकुर्दै आई पुग्छ ।
“दुई पिलेट मःम एक पिलेट चिकेन फ्राई छिटो लिएर आऊ” एक गिलास
वाईन एकै पटकमा स्वाट तानेर भन्छे ।
म चुईक्क केही बोल्दिन उसको पारा एक्लै हेरि रहन्छु ।
“ओ हो तपाईले त एक चोटि पनि चुस्कि लिनु भएको छैन त गिलास
भरी नै वाईन छ त”
सूर्य चुरोटको प्याकेट बाट आर्को एक खिल्लि चुरोट निकालेर ओठमा
राखि सल्काउदै भन्छे ।
तपाईले अडर गरेको चिज वइटले सबै टेबलमा राखी दिन्छ ।
ऊ गपागप मःम का डल्ला मुखमा राखेर चपाउदै खान्छे ।
“यो एक पिलेट मःम तपाईको लागि हो खानुहोस
पैसा लाग्दैन के वाईन पनि पिउनु होस म आज सबै हजुरलाई फ्रि मा खुवाउदै
छु ढुक्क भएर खानु ।”
एक बोतल वाईन सकाएपछि आर्को बोतल खोल्दै
उसले भन्छे ।
मैले हल्का एक चुस्कि वाईन मुखमा राख्छु अनि मःम को एक पिस चपाउछु
।
“केटी भएर एसरी रक्सि पिउन लाज लाग्दैन तिमीलाई”
म भावुक भएर सोध्छु ।
“रक्सि कहा हो त यो त वाईन हो त्यही पनि नाङ्गो भएर पिएको छु र
लाज लाउन लाई एति लामो लुगा लगाएर त्यो पनि हजुर सँग बसेर पिउदै छु
के को लाज ।”
हाहाहाःहाहा हाहाहाःहाहा
त्यही भनेर ऊ एकोहोरो हास्छे ।
दुई बोतल वाईन, एक पिलेट मःम सकाएर चिकेन फ्राई चपाउन थाल्छे ।
म भने अचम्म परि रहन्छु
“तपाई मलाई चिह्नु हुन्छ ?” मुखमा मःम को डल्लो हाल्दै उसलाई सोध्छु ।
“नाई चिन्दिन तर तपाई आफ्नो मान्छे जस्तै लाग्यो
त्यसैले बोलाएकी नजिक भएकी म !”
हातले वईटर लाई आफु तिर बोलाउदै भन्दै थिई ।
“धेरै भयो कि अब त रात पनि लम्बिदै छ घर जानु पर्दैन र ?” भावुक भएर
भन्छु ।
भन्नु के चाईयो वइट फटटटट दकुर्दै हाम्रो टेबल नजिक आएर सोध्छ ।
“हि तपाई पनि रात धेरै भाको छैन नआतिनु न म छु नि तपाई ढुक्क भएर
बस्नु आजको सबै खर्च मेरो तर्फबाट हो ।” आर्को एक बतल वाईन मगाउदै
भन्छे ।
उफ् जिन्दगी के नै छ र आज मर्यो भोली दुई दिन
भईहाल्छ हैन र हाहाहाःहाहा फेरी चुरोटको बट्टा बाट एक खिल्लि
निकालेर सल्काई स्वाई स्वाई तान्दै बर्बराउदै हास्दै गर्न थाल्छे ।
रातीको समय केटी मान्छे एक्लै छोडेर जाऊ पनि कसरी एहा बसौ भने
अबेला भैसक्यो कस्तो समयमा भेट भएछ ऊ सँग भन्दै दिक्क मान्छु म ।
टेबल मा आर्को एक बोतल वाईन झ्याप आई पुग्छ ।
खटटटटट् खटटटटट्
उसले आफ्नो गिलास पूरै भर्छे ।
आँखा चिम्म गरेर गटटट गटटट स्वाट स्वाट पानी पिए झै पिउछे आर्को
हातले चुरोट तान्दै धुवा फुररर् फुरर् हावामा मिल्काउछे ।
एक बतल वाईन पूरै सकाएपछि ऊ एता उति चल्न नसक्ने गरि बसेको
कुर्चिमा भुस पर्छे ।
“लिनुस तपाईहरूको बिल”
वइटले हाम्रो बिल टेबलमा राखि दिन्छ । म एस्सो हेर्छु बिस हजारको
बिल आएको रहेछ । केटीले मैले तिर्छु भनेकि थिई उसको पस हेर्छु मात्र एक
एक रूपयाको ढिक्का रहेछ । मलाई उल्लु बनाई छे नमज्जा सँग ।
खोल्टीबाट पस निकाल्छु जम्मा पाच हजार रैछ अब मेरो बेईज्जत हुने
पक्का भो ।
कसरी ईज्जत जोगाउन सकिएला त म निकै सोच्छु ।
“हिहिहि तपाईलाई आज उल्लु बनाई छे प्रत्येक दिन एसै गरि एक न एक
जना पुरूष लाई एस्तै उल्लु बनाएर फ्रि चिज बिच खान्छे यो केटी त छिटो
पैसो तिर्नु अबेला भैसक्यो बार बन्द गर्नु पर्छ नत्र पुलिस आई पुग्छ ।”
वइटले म थिम आएर हास्दै भन्छ ।
उफ् उफ् लामो सास फेर्छु
गोजीमा पैसो नै छैन पाच हजार भन्दा कसरी के भनेर एहाबाट निस्किएर
घरमा पुगेर ईज्जतको सास फेरौला जस्तै भयो ।
“सर के भयो छिटो गर्नु त ?” काउंटर बाट चिच्याएर भन्छ ।
“म सँग त पाच हजार भन्दा पैसा नै छैन के गरौ ?” नरम स्वरमा भन्छु ।
“साथमा पैसो नहुनेले केटी राखेर ठूलो होटलमा बसेर मगाई मगाई खान
लाज लागेन सर खुरूक्क तिर्नु !”
रिषको आवेग आउछ उताबाट ।
“मलाई फसाईएको छ अब म के गरू लिनुस पाच हजार बाकी भोली ल्याई
दिउला ।” म भन्छु ।
“पहिलो पल्ट अनुहार देख्दै छु हाम्रो होटलमा भोली ल्याई दिन्छु रे खुब
भागौला भन्ने सोच्दै होला हैन खुरूक्क तिर्ने नत्र पोलिस बोलाई दिन
नपरोस ।” उताबाट झन आवेगमा आवाज आउछ ।
छि कस्तो केटीको जालमा फसेछु
उसको बोलीमा विश्वास नै गर्न नहुने मैले मन मनै सोच्छु ।
“दिउसो भरिको सबैले खाएका जुठा भाडा छ गएर माझ्नु पैसा
मिनाह गरि दिउला” काउंटर बाट साउजीले भन्छन ।
घरमा आफुले खाएको थाल त नमाझ्ने म अब दुनियाले खाएको जुठा
भाडा कसरी माझ्नु “छि छि घिन लाउछ मलाई अरूले खाएका जुठा भाडा
माझ्न” म उत्तर फर्काउछु ।
साउले गोरुको जत्रै आँखा बनाएर मलाई हेर्दै म भए तिर
आउछ ।
“छिटो उठ् छिटो उठ्
हेर त आठ बजी सक्यो ।”
कोठामा कोही चिच्याएर मलाई उठाउदै थिए
एस्सो हेर्छु आमाले हैछ
हैट कस्तो सपना देखेछु धन्न सबै सपना रहेछ ।
कस्तो म त पूरै बिपना बनाई रहेको
हाईईईईई मुख आ गरेर हाई तान्दै म आफु हराएको
रात सम्झिएर एक्लै हाहाहाःहाहा गरेर हास्छु ।।
चितवन
