उन्मुक्ति
**********
उबेला आँपको रुखहरुमा पात भन्दा बेसी
नोट फल्ने समाचार बोकेर बतासलाई
मेरो घरैको डिलैडिल किन पठायौ
मेरा अब्बब् !
त्यही समचार सुनेर
चिचिला आशाहरुले पटकपटक
सपनामा लगाइभ्याएछ्न् महङो लेहेङा!
आफ्नु आयुमाथी तगारो बनेको अर्बुदलाई पनि
घुच्चुकमा समाएर नेटो कटाम्ला सोचिछ्न् बज्यैले !
बोटबाट खसेको पातझैँ
निराश सम्बन्धहरु अजम्बरीको पातझैं
पलाउने चाहमा छन्! ,
एक चोक्टा छानो उडाउने गरि
मडार्रिएर आउने बतासझैँ साहुहरुलाई
च्यातेर तम्सुक हावामा उडाइदिनु भएछ बुबाले कल्पनामा !
तर खोइ त अब्बब् ?
तिम्रो रेगिस्थानमा
कता छ्न् खजुरका रुखझैँ नोट पनि?
खोइ त यहाँ खुशीका तलाउ?
अब कुन बालुवाको थुप्रोमुनि खोर्सुँ ?
-साहुको तम्सुक च्यात्ने आँट।
खोइ कुन भारी उठाउँदा भेटिन्छ?
-बज्यैको ओखती।
खोइ कुन ढुङ्गा फोरु?
अझै कति टुटाउँ हड्डी?
-जिवनयापन को निम्त।
मेरा अब्बब !!
उता मेरो देशमा हिरा टल्किरहँदा
म तिम्रो रेगिस्थानमा
कोइला बटुल्दै जवानी खर्चनँ चाहन्न ,
भो मलाइ मुक्ति देउ
मलाई पुग्नुछ आयु भन्दा पहिल्यै
र हरियो पासपोर्ट च्यातेर
उमार्नु छ उतै बगरमा हरियो धनिया !!